Iulia et syra

IULIA ET SYRA

Iulia et Syra in horto cum Margarita ,parva et crassa cane Iulae ambulant.Sol lucet in caelo sine nulla nubes.Iulia laeta cantat.

Cane Iuliam audiunt cantat et cauda sua movet.

Avis volat ante canis.Canis avem volat ante eam videt et currit, sed avis procul cane est.Canis, qui capit avem vult et non potest, latrat.

Iuliam canem vocat:"¡Margarita!¡Veni!"

Canis supprimo et currit ab Iuliam.

Syra:"Necesse non est eam vocare quia canis non potest venor aves".

Iulia:"Autem avis timent cane".

Canis fessus in Iuliam pedes _.Syra videt crassam canem in herba et eam respirare audit.

Syra:"tua crasam canem non temet nulla avis."

Iulia:"Margarita crassa non est!"

Canis aspicit Iulia et canis movet cauda.

Iulia:"Sed,¿Cur aves non cantant?¿Quod timor habent?"

Syra:"Non timent a tua cani fessa,sed avis ferus."

Iulia:"¿Quid avis ferus?"

Syra signo cum digitus magnus ave quid volat supra horto:Ecce avis ferus, qui timentur est ab parvas aves.

Iulia vide caello et videt quid avis magnus volat supra eam.Avis se sustinere cum magnae alae, sed Iulia alam movere non videt.

Iulia:"¿Quid avis est?"

Syra:" aquila est,qui cibum quaerit!."